In de vorige Industrialfairs Monthly hadden we het hier over de start van ons maakfeuilleton The shift of manufacturing – Van value capture naar value creation. Concreet komt het er op neer dat toekomstgerichte zakenmodellen verder kijken dan kostenoptimalisatie en automatisering om de concurrentie voor te zijn en marges te laten groeien. Zoals Erwin Verstraelen van PoA in het bovenstaand artikel spontaan quoteerde : “dat vaatje is reeds uitgetapt. Nieuwe tijden, nieuwe klanten, nieuwe waardecreatie is de norm”. En herinnert u zich ons vorige interview - Renson maakte van een aluminium ventilatieproduct een Healthy Space as a Service concept, waar rond het ventilatiesysteem een volledig terugkerend serviceconcept werd gebouwd.
We gaan in dit artikel zoals beloofd iets dieper in op volgende visual (Value Creation vs Value Capture) die de rode draad door ons feuilleton van de komende maanden wordt. We hebben het in onderstaande artikel over The Economics of Production waar 3 exponentiële technologieën voorgoed de oude concurrentiemodellen eroderen.
Center for the Edge (Deloitte) vertrekt vanuit volgende observaties. Productie was tot voor kort het speelveld voor een beperkt aantal grotere partijen. Dat kwam omdat de instapbarrières heel hoog waren, en die grote spelers dus over een hoge “moat” (slotgracht) beschikten als bescherming tegen nieuwkomers. Om te produceren had je grote kapitaalinjecties nodig, en moest je een complexe toeleveringsketen opbouwen om finaal tot bij de consument te geraken.
Technologische innovaties en de imploderende kost van computing power hebben deze barrières zwaar aangetast. De snelheid waarmee kennis, informatie, middelen en producten, in een mum van tijd de wereld rondreizen is fenomenaal (Google It) . Additive manufacturing, innovatieve materialen en robotica stellen nieuwe spelers in staat om met een vingerknip nieuwe producten op nieuwe wijze te maken. Meer nog, een aantal schakels in de toeleveringsketen worden overgeslagen, wat de time to market naar de consument kort maakt. We zitten dus onderaan de maakpyramide met een stijgend aanbod kleine spelers die rechtstreeks inspelen op de wensen van de ongeduldige consument, terwijl aan de top van de pyramide de grote fabrikanten tegen elkaar opbieden om kleinere spelers over te nemen, en zo verder schaalvoordelen te halen.
Voor we dieper ingaan op robotica en innovatieve materialen, zoomen we eerst even in op additive manufacturing, dat in een cyclus van 30 jaar evolueerde van experimenteel 1-10 series prototypen tot een heuse high-series maaktechnologie.
Additive Manufacturing concurreert vandaag op alle terreinen
De break-even curve voor AM kruist de curve voor conventionele verspaning. AM heeft als voordeel dat je geen dure bewerkingstools nodig hebt, de kost van de printer zakt, en de performantie stijgt exponentieel. Uiteraard is de materiaalkost per unit, voor complexe designs veel lager bij opbouwende productie dan bij de destructieve verspaning (vertrekkende van een groot blok dat systematisch bewerkt wordt tot een veel kleiner eindproduct) . Waar AM reeds in de run was voor low series/high value onderdelen geldt dat ondertussen ook voor high series/lower value producten.
En robotica dan ? Lage variabele kost per uur, voor minder complexe taken.
Robotica vond haar toepassingen vooral in industrieën waar grote krachten en extreme precisie de norm waren (lasrobots, zware handling, precieze manipulaties bij semi-conductor productie…). De aankoop-en programmeerkost was lijvig en meestal waren ze sterk verankerd in de grond en veilig afgeschermd van de arbeider. Tot voor kort was in de emerging markets weinig enthousiasme voor dure robotica waar eenvoudige mankracht goedkoop was. De globale toename van de loonkost en de dalende kost voor flexibele robots veranderen hier ook de spelregels.
In 2019 was de loonkost in China al 177 % hoger dan in Vietnam, en 218 % hoger dan India. In 2014 werd China al de grootste mondiale koper (meer dan VS en Japan) met 36.000 stuks. We mogen stellen dat niet-complexe taken steeds meer geautomatiseerd worden, en complexere vaardigheden zoals maintenance, engineering en IT knelpuntberoepen worden.
Materials innovation – it only just begun
Ooit voor de happy few toepassingen met glasvezel, composiet, nano-materialen, memory foam worden mainstream. De productiekost voor glasvezel is sterk gedaald. In het vorige decennium werd dit gebruikt voor high-end toepassingen in de duurdere fietsen of tri-pods voor camera’s. Lexus gebruikt carbon-fiber om 3-dimensionele auto-onderdelen te weven. Het gebruik van glasvezel in productie is sinds 2020 verdubbeld.
De energie-densiteit van nieuwe batterijen groeit jaarlijks met 8 %. Carbon nanotubes vertonen de sterkste trekkrachten, en zijn de beste geleiders (4 maal sneller dan koper) voor warmte en elektriciteit.
Mycobond bracht een vuurbestendig styrofoam op de markt dat gekweekt wordt als schimmel van de mycellium fungus. En uit zijde wordt hoogwaardig chirurgisch plastic gemaakt, uit houtvezel wordt nano-crystalline cellulose gemaakt om pvc en beton te versterken. Dan hebben we het nog niet over geleidend papier, thermische bimetalen en electro-actieve polymeren ( die onder lading van vorm veranderen). We besparen u van verdere termen, maar het landschap aan materiaal innovaties verandert razendsnel. Zonder twijfel is er een intersectie tussen alle innovaties die dan terug een stroomversnelling veroorzaken in nog performantere combinaties.
Kortom, combineer 3 exponentiële productietrends met gratis open leerplatformen, nieuwe manieren van financiering zoals crowdfunding, een explosie van startups, incubatoren, fablabs in zowel het hard-als software segment, fabless manufacturing en je komt tot een explosief mengsel voor wat de maakindustrie te wachten staat.
Of zoals Chris Anderson van 3D Robotics claimt : “Three guys with a laptop used to describe a Web startup. Now it can describe a hardware startup as well”.
In het volgende nummer pikken we verder in op het tweede onderdeel van de nieuwe Value Creation trend : The changing nature of consumer demand – of hoe de consument vandaag beslist hoe en wat wij morgen gaan maken.